Search This Blog

Saturday, December 10, 2011

10 декември - Голем Ден или уште едни незначајни 24 часа...?

   Да бидеме искрени, не сме биле запознаени со фактот дека 10 декември е меѓународен ден за одбележување на Универзалната Декларација за човекови права. Да признаеме, дека сме немале поим што, како, кога и зошто се случувало со таа Декларација а и не не интересирало. Да бидеме реални, не ни имаме доволно време да се разбудиме и да обрнеме внимание на почитување на таа Декларација, на применување на тие човекови права. Зошто најголемиот дел од времето живееме во заблуда, поттиснати од себичноста, која не дозволува да погледнеме околу нас. Постои една Ирска поговорка, која има посебен дел во мојата меморија, си стои на местото во дружина на сите оние нешта кои никогаш нема да го сретнат заборавот. Вели : ,, Одвои време да погледнеш околу себе, за себичноста, денот е прекраток. “
   Знаејќи дека малите нешта го исполнуваат човекот и имајќи го в предвид сознанието дека во ова време во кое сега живееме, има толку многу можности и шанси, постојано копнееме по нешто повеќе и повеќе. Никогаш не е доволно. Од тоа ли е составена човековата природа? Од толку примитивни и земски потреби и задоволувања? Никогаш нема да поверувам во тоа. Никогаш нема да се помирам со тоа.
   10 декември. Да. Навистина е голем ден. Ден кога ќе го славиме меѓусебното почитување, толерирање, простувањето, љубовта. Ден кога ќе се одбележи тој голем чекор во историјата на човештвото, денот кога глобално се потенцира човековото заедништво, слогата, хармонијата, денот кога се решава да се прекине дискирминацијата, предрасудите. Ден кога сите ќе ги гледаме со исти очи. Бајка, зар не?
   За крај, уште само нешто. Колку сакам секој ден да е 10 декември.


No comments:

Post a Comment